In de les vragen leerlingen weleens of al die ervaringen die ze opdoen tijdens hun Yogabeoefening wel echt zijn. Als je leert mediteren kom je tot heldere ervaringen van bewustwording. Toch is het een terechte vraag of die ervaringen wel ‘waar’ zijn. Houd je jezelf niet voor de gek als je een intense geluks-ervaring opdoet tijdens een meditatieoefening?

Laten we eerst eens stil staan bij de vraag wat de essentie van bewustwording is. Op het moment dat we ons iets realiseren dan is er in wezen sprake van een herkenning van een gevoel. Een bewustwording is eigenlijk altijd een “Ohja!”-effect, dat voortkomt uit het feit dat je de oorsprong van een gevoel herkent, zelfs als je het niet kunt begrijpen (!).

Een simpel voorbeeld: je leeft al meer dan 10 jaar samen met iemand en je bent een beetje uit elkaar gegroeid en zo nu en dan vraag je jezelf af wat je eigenlijk ook alweer in die ander zag 10 jaar geleden. Je voelt het eigenlijk niet meer. Totdat er iets onverwachts gebeurt waardoor je direct in jouw onderbewustzijn wordt aangesproken. De ander zegt iets of maakt een bepaald gebaar, of je ruikt een bepaalde geur of hoort bepaalde muziek die je terugbrengt bij dat oorspronkelijke gevoel en je weet ineens weer wat je toen voelde en je herkent het ook weer als zodanig. Dan weet je het dus weer. Dat is de essentie van bewustwording. Het is een herkenning. Met meditatie en zeker de diepste vormen van meditatie die wij Samadhi noemen is het niet anders. Het is een herkenning van een gevoel (van verbondenheid) dat heel diep in jouw bewustzijn besloten ligt.

Om nu terug te komen op de vraag; is die meditatie dan niet een soort trucje of een programmering? Eigenlijk wel. Heel lang geleden hebben zeer geoefende Yogis ontdekt dat als je bepaalde fysieke, energetische en mentale oefeningen in een bepaalde volgorde doorloopt jij jezelf eigenlijk voorbereidt voor de herkenning van jouw meest oorspronkelijke gevoel, jouw ware aard. En in yogabeoefening is dat in feite wat je doet. Je maakt jezelf ontvankelijk voor bewustwording door herkenning en herinnering van jouw diepste gevoelslagen.

Dus is het dan erg dat het een programmering is? Nee, dat is juist een goede zaak. Het onderstreept het wetenschappelijke karakter van Yoga. Het is een proefondervindelijk vastgestelde methode met een voorspelbare uitkomst. Eigenlijk is het niet de vraag of je wel of niet een programmering zou willen toepassen. De vraag is of jij wilt leren om jezelf te programmeren of dat je het aan jouw omgeving wilt overlaten. Wil jij  jouw eigen gevoelsleven en gedachtewereld beheersen, of wil je dat de omstandigheden dat voor je bepalen? Kies zelf maar. Je bent van harte welkom als je heft in eigen hand wilt nemen.

Interesse? Je bent van harte welkom voor een persoonlijke kennismaking.

Wij waarderen het als je deze blog deelt met anderen.